როგორ დავგეგმოთ რთველი ?!

 რთველი - ეს არის გადაწყვეტილება, რომლითაც იწყება გრძელი მოგზაურობა, ვენახიდან - ბოთლამდე !

   ჩვენი ლაბორატორია გაგიწევთ სანდო მეგზურობას ამ საინტერესო და საპასუხისმგებლო გზაზე. 

   მოკლედ განვიხილოთ ძირითადი  ასპექტები, რომელთა საშუალებითაც ხდება რთვლის დასაგეგმად ოპტიმალური ვადის შერჩევა.    

  საქართველოს მევენახეობის რაიონების აგროეკოლოგიური პირობების მრავალფეროვნება განაპირობებს ჯიშების მრავალფეროვნებას, ყურძნის სიმწიფე ადრე დგება აღმოსავლეთ საქართველოში – კახეთში, შემდეგ ქართლში და დასავლეთ საქართველოში.

  მთლიანად საქართველოში ტექნიკური ჯიშების რთველი სექტემბერში, ოქტომბერსა და ნოემბერში მიმდინარეობს. 

  მოსავლის აღების ანუ რთველის დაწყების ვადის განსაზღვრისათვის საჭიროა განისაზღვროს ყურძნის სიმწიფის ვადა.

 განასხვავებენ ყურძნის ფიზიოლოგიურ და ტექნიკურ სიმწიფეს.

   ფიზიოლოგიური სიმწიფე ეწოდება ისეთ მდგომარეობას, როცა მომწიფებულია არა მარტო ნაყოფი, არამედ წიპწაც. ამ დროს ყურძნის შაქრიანობა აღარ მატულობს, ე. ი. ამ ჯიშმა დააგროვა თავისი გენეტიკური პოტენციალით განსაზღვრული შაქრიანობის მაქსიმუმი და შაქრიანობის შემდგომი მატება შეიძლება მოხდეს ყურძნის წონის შემცირების, ე.ი. წყლის დაკარგვის ხარჯზე, რაც ტექნოლოგიური თვალსაზრისით, გარდა იშვიათი გამონაკლისისა, მისაღები არ არის.

  ყურძნის ტექნიკური სიმწიფე კი ისეთი მდგომარებაა, რომელიც შეესაბამება მისგან დასამზადებელი პროდუქტის ტექნიკურ მოთხოვნებს. მაგალითად, მშრალი ღვინის, ბუნებრივად ნახევრადტკბილი ღვინის, ცქრიალა ღვინოების, საბრენდე ღვინომასალებისთვის და სხვა.

  თუ ყურძენი გამოიყენება ცქრიალა ღვინოების (შამპანურის ტიპი) მისაღებად, მაშინ იგი იკრიფება ფიზიოლოგიური სიმწიფის დადგომამდე, ხოლო ლიქიორული ღვინოებისათვის – ფიზიოლოგიური სიმწიფის დადგომის შემდეგ. 

 როგორც ზემოთ ითქვა, ყურძნის დანიშნულების მიხედვით დგინდება მისი კრეფის ვადა.

 ოპტიმალური სიმწიფე, ჩვეულებრივ, ღვინის სტილიდან ნაკარნახევი, შაქრისა და მჟავებს შორის ბალანსია.

 ამა თუ იმ ტიპის ღვინის თავისებურების გათვალისწინებით. მშრალი ღვინოებისთვის შაქრიანობა უნდა იყოს 18 - 22%, ბუნებრივად ნახევრადტკბილი ღვინოებისთვის - 22 - 24%, ცქრიალა ღვინოებისთვის კი - 18 - 19%.

    საანალიზო ნიმუშის აღება ხდება სხვადასხვა ვაზის ძირზე, სხვადასხვა ექსპოზიციის მიხედვით:  ყურძენი იჭყლიტება, წვენი იფილტრება და მასში რეფრაქტომეტრით ან არეომეტრით ისაზღვრება შაქრიანობა.

   ყურძნის კრეფისა და მისი გადამუშავების ან შენახვის დაწყებისათვის, საკმარისი არ არის მარტო შაქრიანობის განსაზღვრა. ანალიზის ჩატარების დროს შაქრიანობასთან ერთად ისაზღვრება ტიტრული მჟავიანობა (საერთო მჟავიანობა) და pH (წყალბადიონთა კონცენტრაცია), ხდება პოტენციური ალკოჰოლის დონის გამოთვლა.

   ყურძნის სიმწიფის განსაზღვრა უმნიშვნელოვანესი ელემენტია, რაც ხელს შეუწყობს კრეფის თარიღების დადგენას. ლაბორატორიის და გემოვნური მონაცემებისების, ყურძნის ჯიშის, სასურველი ღვინის ტიპის ყველა შედეგის შერწყმით და ამინდის პროგნოზის გათვალისწინებით შეგვიძლია დავადგინოთ ოპტიმალური თარიღი ყურძნის კრეფისათვის.